Οικογενειακή στέγη

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1393 εδ. α’ του ΑΚ, σε περίπτωση διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας, ενόψει των ειδικών συνθηκών καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολοκλήρου ή τμήματος του ακινήτου, που χρησιμεύει για κυρία διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος απ’ αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα χρήσεώς του.

Η εν λόγω παραχώρηση γίνεται με βάση τις ειδικές συνθήκες του καθενός συζύγου, και τις αρχές της επιείκειας, οι οποίες είναι δυνατόν να επιβάλουν, κατά περίπτωση, η παραχώρηση αυτή να γίνεται και προς τον σύζυγο που δεν έχει εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα στο ακίνητο (βλ. ΑΠ 792/2000, ΕλλΔ/νη 41.1648). 

Ο δικαστής κινείται με γνώμονα την επιείκεια με κριτήρια την οικονομική κατάσταση των συζύγων, τις επαγγελματικές και προσωπικές τους συνθήκες και την κατάσταση της υγείας τους.

Για την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης , ο δικαστής μπορεί να ορίσει παροχή ή αντάλλαγμα προς τον άλλον σύζυγο, από τον οποίο αφαιρείται η χρήση του ακινήτου, λαμβάνοντας υπόψη της συνθήκες του καθενός (οικονομικές, επαγγελματικές, διαμονή κοινών τέκνων κτλ), το οποίο είναι δυνατό να υπολογισθεί ή να μην υπολογισθεί κατά τον καθορισμό της διατροφής που οφείλει ο υπόχρεος και κύριος της παραχωρούμενης οικογενειακής στέγης στον άλλο σύζυγο ή στα τέκνα του (17844/2025 ΜονΠρωτΘες). 

Η σχετική απόφαση είναι προσωρινή και διαρκεί όσο και η διάστασητων συζύγων, πύδει δε αυτοδιικαίως , αν δεν ζητηθεί η τροποποίησή της, μετά ην αμετ’ακητη απόφαση που λυνει τη ακυρ’ωνει το γάμο, οπότε οι σχέσεις των συζ’υγων αναφορικά με την κυριότητα, ττη νομή και τη χρήση του ακινήτου που χρησίμευε για οικογενειακή στε΄γη , διέπονβται από τις γνεικές διαταξεις του εμπρράγματου και ενοχικού δικαίου.