Με το αρ. 35 του Ν. 4786/2021, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από τις 23/03/2021, εισάγεται μία ερμηνευτική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία « Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 1912 του Αστικού Κώδικα ( Α.Κ., π.δ. 465/1984, Α΄164) ο κληρονόμος που ενηλικιώνεται δικαιούται εντός της ετήσιας προθεσμίας του άρθρου 1912 ΑΚ να αποποιηθεί την κληρονομία». Καθιερώνεται δηλαδή η δυνατότητα για τον κληρονόμο που ενηλικιώνεται, ο οποίος δεν εκπίπτει από το ευεργέτημα της απογραφής, μέχρι τη συμπλήρωση ενός έτους από την ενηλικίωσή του, να διενεργήσει εντός της ετήσιας προθεσμίας του αρ. 1912 ΑΚ, όχι μόνο απογραφή, αλλά και αποποίηση της επαχθείσας σε αυτόν κληρονομίας.
Η ρύθμιση αυτή ερμήνευσε το ζήτημα για το οποίο έχουν εκδώσει παγίως αντικρουόμενη νομολογία τα Δικαστήρια του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, υιοθετώντας απόλυτα την άποψη του ΣτΕ. Έχει επικριθεί εντόνως τόσο σε νομοτεχνικό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο, ωστόσο, παρά τις νομοτεχνικές και ουσιαστικές ατέλειές που την καθιστούν αποδοκιμαστέα, η διάταξη αποτελεί ισχύον, εφαρμοστέο δίκαιο.
Αξίζει, επομένως, να αποσαφηνιστεί πως εάν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία εντός ενός έτους από την ενηλικίωσή του, η επαγωγή της κληρονομίας σε αυτόν ματαιώνεται αναδρομικά και η κληρονομία επάγεται σε αυτόν που θα είχε γίνει κληρονόμος αν ο αποποιηθείς δεν ζούσε κατά τον χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται μόνο στους ανηλίκους που ενηλικιώνονται. Στο πεδίο εφαρμογής της δεν υπάγονται τα λοιπά πρόσωπα του άρθρου 1912 ΑΚ. Επιπλέον, η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται μόνο όταν αδρανούν οι νόμιμοι αντιπρόσωποι του ανηλίκου και δεν προβαίνουν εγκαίρως στην αποποίηση της κληρονομίας, καθώς με τη θέσπισή της δεν ακυρώνεται τυχόν προγενέστερη εμπρόθεσμη και νομότυπη αποποίηση.
