Σε πολλά στρατιωτικά εγκλήματα οι ποινές διαφέρουν ανάλογα με την τέλεση των εγκλημάτων σε περίοδο ειρήνης ή σε περίοδο πολέμου. Γίνεται αντιληπτό ότι σε πολεμική περίοδο ο κίνδυνος για τον κρατικό μηχανισμό είναι παρών και τα στρατιωτικά εγκλήματα μπορούν να έχουν καταστροφικές συνέπειες για το κράτος, επομένως δικαιολογείται η τιμώρηση των εγκλημάτων αυτών με βαρύτερες ποινές σε αυτές τις περιπτώσεις.
Σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 2 του στρατιωτικού ποινικού κώδικα (νόμος 2287/1995 ως πολεμική περίοδος θεωρείται και η ένοπλη στάση, η κατάσταση πολιορκίας και η γενική επιστράτευση. Ως πολεμική περίοδος νοείται η κήρυξη πολέμου και η εμπλοκή του κράτους σε σύρραξη. Η ένοπλη στάση εξομοιώνεται με την πολεμική περίοδο, καθώς θέτει σε σοβαρό κίνδυνο το δημοκρατικό πολίτευμα και τον κρατικό μηχανισμό εν γένει.
Τις προϋποθέσεις για την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας προβλέπει το σύνταγμα στο άρθρο 48 §1. Την περίοδο στην οποία το κράτος βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας, ένα σημαντικό τμήμα νομοθεσίας και συνταγματικών διατάξεων βρίσκεται σε αδράνεια, ενώ είναι επιτρεπτή και η σύσταση έκτακτων ειδικών δικαστηρίων. Το μόνο όργανο που είναι αρμόδιο για τη κήρυξη της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας είναι η βουλή.
Όμιλος Νομικών Σωκράτη Προβατά
35 χρόνια παραστάσεων σε Στρατοδικεία