Ο φορολογούμενος εκμεταλλευόμενος είτε κενά είτε ατέλειες της φορολογικής νομοθεσίας είτε θεσμικές δυνατότητες που του παρέχει η διεθνής ή εθνική έννομη τάξη διαμορφώνει τα εκάστοτε πραγματικά δεδομένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να εκφεύγουν του γράμματος του νόμου παρότι εμπίπτουν στο πνεύμα του τελευταίου. Μέσω της συγκεκριμένης συμπεριφοράς επιδιώκεται μεν ένας αποδοκιμαζόμενος από τη έννομη τάξη στόχος αλλά με τη χρήση νόμιμων μέσων. Για τους λόγους αυτούς η φοροαποφυγή δεν είναι προφανώς παράνομη συμπεριφορά και δεν μπορεί να θεωρηθεί καταστρατήγηση του νόμου παρά μόνο αν κριθεί ως καταχρηστική συμπεριφορά.