Στην εν λόγω απόφαση το δικαστήριο αναγνώρισε την απαλλαγή της ασφαλιστικής εταιρίας από την αστική της ευθύνη επί μιας ασφαλισμένης σε αυτήν θεριζοαλωνιστικής μηχανής. Αναλυτικότερα, στο Άρθρο 2 § 1 του Ν.489/1976 ορίζεται η υποχρέωση αναγκαστικής ασφάλισης από τον εκάστοτε κάτοχο η κύριο του αυτοκινήτου του.
Στην έννοια του αυτοκινήτου συμπεριλαμβάνεται το «δια μηχανικής δυνάμεως και ουχί επί τροχιών κινούμενο όχημα ή τροχήλατο». Επιπλέον προϋπόθεση για την στοιχειοθέτηση της ευθηνής που απορρέει από το Ν.489/1976 όσο και από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, είναι το ατύχημα να συνέβη ενώ το αυτοκίνητο βρίσκονταν σε λειτουργία. Διευρύνοντας την έννοια της «λειτουργίας» το δικαστήριο περιλαμβάνει σε αυτή και τις περιπτώσεις που ένα όχημα βρίσκεται σε λειτουργία χωρίς να κινείται-έχοντας όμως σε λειτουργία τη μηχανή του- και την περίπτωση που παρά του ότι κινείται η μηχανή του είναι κλειστή.
Εν προκειμένω, η θεριζοαλωνιστική μηχανή βρίσκονταν πράγματι σε λειτουργία εφόσον η μηχανή της ήταν ανοιχτή, πλην όμως λειτουργούσε υπό την ιδιότητά της ως εργαλείο και για τον λόγο αυτό δεν υπάγεται στην έννοια του αυτοκινήτου όπως αυτή αναλύεται ανωτέρω με συνέπεια να μη γεννάται αστική ευθηνή της ασφαλιστικής εταιρίας.