Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 125 παρ. 3 περ. α` και β` ν. 4072/2012, προσβολή του δικαιώματος στο σήμα συνιστά (α) η χρήση σημείου ταυτόσημου με το σήμα για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται με εκείνες, για τις οποίες έχει καταχωρηθεί αυτό, (β) η χρήση σημείου ταυτόσημου με το σήμα για προϊόντα ή υπηρεσίες που ομοιάζουν με εκείνες, για τις οποίες έχει καταχωρηθεί αυτό, (γ) η χρήση σημείου παρόμοιου με το σήμα για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται με εκείνες, για τις οποίες έχει καταχωρηθεί αυτό και (δ) η χρήση σημείου ταυτόσημου με το σήμα για προϊόντα ή υπηρεσίες που ομοιάζουν με εκείνες, για τις οποίες έχει καταχωρηθεί αυτό.
Σύμφωνα μάλιστα με την ίδια διάταξη, η πρώτη από τις συμπεριφορές, οι οποίες περιγράφονται σε αυτήν (δηλαδή η υπό το στοιχείο α), αποτελεί σε κάθε περίπτωση προσβολή του δικαιώματος στο σήμα, χωρίς να απαιτείται η κατάγνωση οποιοσδήποτε άλλης ουσιαστικής προϋπόθεσης και ειδικότερα κινδύνου σύγχυσης, η συνδρομή του οποίου στην περίπτωση αυτή έχει κριθεί ως αυτονόητη από το νομοθέτη. Αντίθετα, για την υπαγωγή των υπολοίπων συμπεριφορών (δηλαδή αυτών υπό τα στοιχεία β` έως δ`) στην έννοια της προσβολής του δικαιώματος στο σήμα, απαιτείται η συνδρομή μίας πρόσθετης προϋπόθεσης και συγκεκριμένα της πρόκλησης κινδύνου σύγχυσης, στον οποίο περιλαμβάνεται και ο κίνδυνος συσχέτισης.
Κίνδυνος σύγχυσης υπό στενή έννοια συντρέχει, όταν λόγω της ομοιότητας μεταξύ του σήματος και του μεταγενέστερου σημείου μπορεί να προκληθεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που διακρίνονται από αυτά προέρχονται από την ίδια επιχείρηση. Από την άλλη, στην έννοια του κινδύνου συσχέτισης υπάγεται τόσο η περίπτωση του έμμεσου κινδύνου σύγχυσης, ο οποίος συντρέχει όταν λόγω βασικών κοινών στοιχείων μεταξύ του σήματος και του μεταγενέστερου σημείου προκαλείται η εσφαλμένη αντίληψη ότι δικαιούχος αμφοτέρων είναι η ίδια επιχείρηση, δηλαδή είτε ότι τα δύο σημεία αποτελούν σήματα σειράς είτε ότι με το μεταγενέστερο σημείο γίνεται παραλλαγμένη χρήση του αρχικού σήματος, όσο και η περίπτωση του υπό ευρεία έννοια κινδύνου σύγχυσης, ο οποίος συντρέχει, όταν λόγω της ομοιότητας του σήματος και του μεταγενέστερου σημείου προκαλείται η εσφαλμένη εντύπωση ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που διακρίνονται από αυτά προέρχονται μεν από διαφορετικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων όμως υφίσταται οικονομικός, οργανωτικός ή οποιοσδήποτε άλλου είδους σύνδεσμος
Η διαπίστωση της ύπαρξης κινδύνου σύγχυσης βασίζεται στη συνολική εντύπωση που δημιουργείται από τη σύγκριση μεταξύ του σήματος και του μεταγενέστερου σημείου. Εξάλλου, κριτήριο για την αντικειμενική διαπίστωση του κινδύνου σύγχυσης αποτελεί η αντίληψη του μέσου, ενημερωμένου, που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και ευλόγως προσεκτικού καταναλωτή.