Πλαστογραφία υφίσταται όταν ένα έγγραφο δεν είναι γνήσιο αλλά έχει υποστεί αλλοιώσεις αντίθετες των γενομένων συμφωνιών.
Στην περίπτωση που ένα έγγραφο που προσκομίζει κάποιους από τους διαδίκους ο αντίδικος το θεωρεί μη γνήσιο, δύναται σε κάθε στάση της δίκης να υποβάλλει την ένσταση πλαστότητας αυτού. Πα να προβληθεί η ένσταση πλαστότητας πρέπει απαραιτήτως να κατονομάζεται ρητώς ο πλαστογράφος και να γίνεται κατονομασία μαρτύρων, εγγράφων αλλά και των λοιπών αποδεικτικών μέσων άλλως η ένσταση απορρίπτεται ως απαράδεκτη (ΑΠ 97/93 ΝοΒ 21, 775, ΑΠ 572/79 ΝοΒ 27,1606, ΑΠ 470/72 ΕΕΝ 39, 725, Ε. Πειρ. 127/1999 Ε. Εμπ. Δ. 1999/770). Σε περίπτωση που αναφέρει περισσότερα από ένα άτομα ως πλαστογράφους, η ένσταση απορρίπτεται ως αόριστη, ήτοι τυπικώς απαράδεκτη κατ’ άρθρον 463. Συν τοις άλλοις ο διάδικος που επικαλείται την πλαστότητα του εγγράφου, οφείλει στο ακροατήριο να αποδείξει παραχρήμα την πλαστότητα αυτού, γιατί αυτός φέρει το βάρος της αποδείξεως της πλαστότητας. Άλλως, η εν λόγω ένσταση απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Σύμφωνα με το άρθρο 216 ΠΚ, όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση του άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Η χρήση του εγγράφου από αυτόν θεωρείται επιβαρυντική περίπτωση. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος για τον παραπάνω σκοπό εν γνώσει χρησιμοποιεί πλαστό ή νοθευμένο έγγραφο. Αν ο υπαίτιος αυτών των πράξεων σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον ή σκόπευε να βλάψει άλλον τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών εάν το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ. Με την ίδια ποινή τιμωρείται ο υπαίτιος που διαπράττει πλαστογραφίες κατ` επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000)ευρώ.
Ως κατάρτιση νοείται η εξαρχής κατασκευή εγγράφου, ως δε νόθευση νοείται η παραποίηση γνησίου εγγράφου. Ως χρήση νοείται η με σκοπό παραπλάνησης τρίτου σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες.
Έτσι, η κατάρτιση ή νόθευση εγγράφου χωρίς να υπάρχει σκοπός χρήσης του, όπως και η χρήση εγγράφου σχετικά με γεγονός που δεν μπορεί να έχει έννομες συνέπειες και χωρίς παραπλάνηση άλλου, δεν αποτελούν ποινικό αδίκημα.