Στον ορισμό του υλικού παιδικής πορνογραφίας δεν περιλαμβάνεται μόνο η αναπαράσταση ή η πραγματική αποτύπωση ανηλίκου ή πράξεων αυτού, αλλά και η εικονική αποτύπωσή του. Με τις δυνατότητες που παρέχουν τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας είναι εύκολη η εμφάνιση ενός ενηλίκου με τρόπο ώστε να μοιάζει με ανήλικος ή η αλλοίωση της εικόνας ενός ανήλικου ώστε να παρουσιάζεται πως συμμετέχει σε σεξουαλικές πράξεις. Εύλογα μπορεί να διερωτηθεί κάποιος γιατί να τιμωρούνται οι πράξεις αυτές, ενώ στην πραγματικότητα δεν πρόκειται καν για ανήλικο ή ο ανήλικος δεν έχει εξαναγκαστεί σε καμία σεξουαλική πράξη ή πράξη γυμνισμού. Η απάντηση βρίσκεται όχι στην ίδια την αποτύπωση αλλά στον τρόπο με τον οποίο αυτή χρησιμοποιείται.
Οι εικόνες αυτές πολλές φορές χρησιμοποιούνται ως μέσο εξαπάτησης των ανηλίκων, με σκοπό να τελέσουν και αυτοί τις ίδιες πράξεις. Είναι πολύ πιο εύκολο να πειστεί κάποιος ανήλικος σε κάποια πράξη, αν του παρουσιαστούν στοιχεία ότι και άλλα άτομα τις ηλικίας του πραγματοποιούν τις ίδιες πράξεις. Με αυτόν τον τρόπο ο δράστης του εγκλήματος της παιδικής πορνογραφίας αποβάλλει τις ενοχές και τους ενδοιασμούς που τυχόν νιώθει ο ανήλικος μπροστά στην απεικόνιση του ίδιου κατά την τέλεση σεξουαλικών πράξεων.
Επίσης, διαφορετική αντιμετώπιση των περιπτώσεων αυτών θα δυσχέραινε εξαιρετικά το έργο των αστυνομικών αρχών. Σε αυτή τη περίπτωση θα έπρεπε κάθε φορά να αποδεικνύεται ότι το πρόσωπο που εμφανίζεται είναι υπαρκτό και ήταν ανήλικος κατά την απεικόνισή του. Στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να αποδειχτεί λόγω πρακτικών δυσχερειών (π.χ. η απεικόνιση έγινε σε απομακρυσμένο σημείο του κόσμου), τότε ο δράστης του εγκλήματος θα έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος, με κίνδυνο τη συνέχιση της εγκληματικής του δράσης.
Επιπλέον, το πορνογραφικό υλικό αυτό αν συνέχιζε να υπάρχει θα δημιουργούσε την αίσθηση της νομιμοποίησης της παιδοφιλίας, καθώς για τον παιδόφιλο δεν έχει σημασία αν το πρόσωπο που απεικονίζεται είναι υπαρκτό, αλλά μόνο αν φαίνεται ως ανήλικος.
Στόχος, όμως, της απαγόρευσης της παιδικής πορνογραφίας είναι η προστασία των ανηλίκων και η αποτροπή της χρήσης τους για την ικανοποίηση σεξουαλικών ορέξεων άλλων προσώπων. Στην περίπτωση που η εικονική απεικόνιση ανηλίκων δεν αποτελούσε υλικό παιδικής πορνογραφίας, τότε η παιδοφιλία και η απεικόνιση ανήλικων προσώπων για σεξουαλικούς σκοπούς θα φάνταζε ως πράξη πλήρως νόμιμη και αποδεκτή.
Επομένως, ενώ φαίνεται αρχικά ότι η περίπτωση απεικόνισης ενός ανήλικου εικονικά και μόνο δεν δημιουργεί προβλήματα, καθώς στην ουσία δεν υπάρχει θύμα, θα πρέπει να γίνει δεκτή η τιμώρηση τέτοιων πράξεων, επειδή σε αντίθετη περίπτωση το έγκλημα της παιδικής πορνογραφίας δεν θα επιτελούσε το σκοπό του.