Πολίτης τρίτης χώρας, ο οποίος γεννήθηκε στην Ελλάδα και υπέβαλε αίτηση χορήγησης άδειας διαμονής «δεύτερης γενιάς» (άρθρο 108 ν.4251/2014), ζήτησε την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ, η οποία αρνήθηκε να του χορηγήσει ΑΦΜ, επειδή διέθετε μόνο βεβαίωση κατάθεσης της αίτησης και δεν είχε ακόμα εκδοθεί η αντίστοιχη άδεια.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, σε τηλεφωνική επικοινωνία με την διεύθυνση μητρώου της Δ.Ο.Υ, επεσήμανε ότι η βεβαίωση κατάθεσης αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής συνιστά στοιχείο που αποδεικνύει τη νόμιμη διαμονή του φυσικού προσώπου στη χώρα, για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει (κατ’ αρχήν ένα έτος) σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 7 του Κώδικα περί Μετανάστευσης.
Πληρούνται, συνεπώς, οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 της ΠΟΛ. 1006/2014 (ΦΕΚ 19Β’/2014), όπως τροποποιήθηκε με την ΠΟΛ. Α.1164 (ΦΕΚ Β 1618/10.5.2019). Με την ανωτέρω τροποποίηση, τέθηκε ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ΑΦΜ, η υποβολή του στοιχείου που αποδεικνύει την νόμιμη διαμονή του φυσικού προσώπου στη χώρα, αντί της υποχρεωτικής υποβολής άδειας διαμονής εν ισχύ. Καλύπτεται, συνεπώς, και η περίπτωση υποβολής βεβαίωσης κατάθεσης αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής εντός έτους από την έκδοση αυτής.
Με τον τρόπο αυτό, άλλωστε, υλοποιείται η πρόβλεψη του Κώδικα περί Μετανάστευσης ότι ο κάτοχος βεβαίωσης κατάθεσης αίτησης χορήγησης άδειας διαμονής, όσο αυτή ισχύει, απολαύει των δικαιωμάτων που παρέχει η άδεια διαμονής που αιτείται, δεδομένου ότι η λήψη Αριθμού Φορολογικού Μητρώου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος στην εργασία. Η αρμόδια υπάλληλος συμφώνησε με τις επισημάνσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και ζήτησε την εκ νέου προσκόμιση των σχετικών δικαιολογητικών.
Κατόπιν εκτίμησης αυτών, προχώρησε στην χορήγηση ΑΦΜ στον ενδιαφερόμενο.
